Bulutlara şiir yazmak
“Önden giderse sevilenler, kolay gelir ölümler.”(Torlakon öğretisi)
Yüreği de O yarattı,
Yüreğe yerleşen sevdâyı da...
Ortada yoktuk daha önce,
Hiçbir derdimiz de yoktu.
Ortaya konulduk birgün,
Gülüşüyordu etrafımızdakiler belki de.
Asıl dert ve çile de işte o gün başlıyordu…
Bir yandan büyüyüp giderken,
Etrafımızdan birileri de kaybolup gidiyordu.
Derken biri daha belirdi yanıbaşımızda,
İki kişi oluverdik bir yastıkta,
Ardından üç, dört, ...
Birgün ayrılıp gitti yanıbaşımızdan biri,
Sevdâsını da getirmişti onu yanıbaşımızda bitiren,
Götürürken, ayrılık acısını da tattırıyordu.
O'nun âdetlerindendi;
Mallardan, canlardan çekip alarak imtihan etmek,
Sevdânın asıl kaynağına dikkat çekmek,
Veren de O'ydu, alan da.
Sevdâsını yüreğe koyan da…
Birgün bizi de alıp götürecek,
Önden giden sevgililerin ardından.
Yüreklerde oluşan boşluğun yerini,
Yaradana yakınlık dolduracak.
Ve bizler kesinlikle emîniz ki;
O her şeye güç yetirendir,
Tecelliye isyan etmeyen sevdâlıların makâmını,
Yücelere YÜKSELTECEKTİR...
Huzûru, yanıbaşındakilerden kaçmakta arayan, veya,
Kusursuz dost bulmaya çalışan kimilerimiz de,
Gerçeği bir kenara bırakıp ütopyaların ardına düşerek;
“Ne kadınlar sevdim, zaten yoktular,
Sanki gökyüzünde birer buluttular.” benzeri şiirler yazacak…
Çok şair tanıdım, eş ve çocuklarından ayrılmış;
Her biri ayrı bir köşede,
Gökteki bulutlara şiir yazmaktalar.
Oysa gökteki bulutların işleri başlarından aşkın;
Yerde “Suu!” diye yalvaran canlara kulak veren onlar,
Kime ne kadar damla yaş dökeceklerini hesaplamaktalar…
Aklı olan her insan;
Kime ne kadar iyilik yapıp, sevgi dağıttığının derdinde olmalı,
Her şeyin; sevgiyi de iyiliği de yaratanın izniyle olduğunu bilmeli,
O’na yakın olabilmenin kestirme yollarını bulup hızla ilerleyebilmeli…
Eninde sonunda herkesin vakti birgün dolacak,
Bu dünyada bizim olan her şey geride kalacak,
Geride kalanların sadece duaları bizleri bulacak…
“Sen iyilik tohumları saç dostum! Bırak nerde çimlenirse çimlensin.”(Torlakon öğretisi) 
)
